De hier besproken structuur was bij vondst nog afgesloten met een betonnen deurtje. Hij heeft allicht tussen de 50 en 80 jaar in zijn geheel verstoken gezeten onder de heuvel want zijn toegang was bij eerste bezoeken aan de locatie van structuur 1 zeker niet zichtbaar.
In eerste instantie kon je enkel zeer beperkt maar een blik naar binnen gooien via een kleine sleuf in het bijhorende deurtje. Bij verdere opruiming werd de toegang tot het deurtje verder vrijgemaakt maar ook de scharnieren waren zodanig beschadigd dat openen van het deurtje onmogelijk was zonder deze laatste te breken, wat uiteindelijk werd gedaan om het structuurtje te kunnen prospecteren.
Het deurtje werd bewaard in de ingangskuil bij het structuurtje. Het zou er eigenlijk opnieuw eens uitgehaald moeten worden maar het is sowieso te zwaar om het alleen en zonder hulpmiddelen uit deze kuil te krijgen en te verplaatsen. Ik schat het gewicht toch op een kleine 100 a 150 kg.
Achteraan heeft deze structuur nog een extra kleine ruimte. In dat kleine aparte gedeelte bevinden zich nog restanten die van door de achterwand komen (buiten gekende structuur dus) van buizen gekoppeld aan een verwarmingssysteem dat doorliep onder de bankjes in de hoofdstructuur. Deze ruimte is maar beperkt toegankelijk via een kleine opening van misschien 0.5 m op 0.5 m.
Ook de originele bankjes zijn in dit geval nog vrij goed bewaard aanwezig. Door de band vind je deze structuren terug als lege buisstructuren maar in dit geval zitten de bankjes er nog vrij herkenbaar in, wat de structuur zeker uniek maakt.
Intern zit nabij de achterzijde van deze ruimte nog een zwaar belabberd aanwezig trapje, om via een nooduitgang de structuur te kunnen verlaten. Dit was opgebouwd uit kleine aan elkaar bevestigde stukken houten spoorwegliggers. Helaas is dit zo belabberd dat het amper nog aan elkaar hangt en uit elkaar gevallen op de bodem van de structuur ligt.
Ook zeker uniek is dat deze structuur elektrisch verlicht is geweest en beschikte over een soort van centrale verwarming waarvan de buizen van achter de achterwand van het kleine tweede kamertje komen. Dit laat vermoeden dat er mogelijks zelfs nog een tegenhangende gelijkaardige structuur tegen zijn achterwand zit die mogelijks heden ook nog niet zichtbaar is.
Op dezelfde plaats zie je tegen het plafond een nooduitgang zitten waarlangs de structuur ooit in nood via het dak verlaten kon worden.
De structuur werd na het prospecteren afgesloten met een rooster om te verhinderen dat men te pas en te onpas hem intern zou betreden. Het nog aanwezige houtwerk is namelijk in die mate verweerd en vergaan dat het bij het minste contact breekt. Nu vertoont de structuur nog goed herkenbare zaken maar dit zal zeker geen lang leven meer beschoren zijn als hij globaal permanent mocht open gesteld worden en bezocht door Jan en alleman.
De grote structuur waar deze allicht iets oudere structuur werd tegen aangebouwd, is in de jaren na WOII in dit geval dus nog gebruikt als een schietstand. Voor wie specifiek deze structuur bedoeld was, zo direct naast de grote schuilstructuur is ook voor mij onduidelijk. Allicht was het personeel bedoeld in in structuur "1" te schuilen alvast verschillend van wie in deze buisstructuur diende te schuilen.
Na WOII is de structuur allicht in de begroeiing overwoekerd geraakt en geleidelijk aan verdwenen onder het talud achter de grotere buisstructuur. Hier dook hij pas opnieuw boven water bij het uitwendig vrijzetten van de grotere structuur "1" in 2022.
Een rondgang op basis van foto's doorheen deze toch nog zeer goed bewaarde structuur - pas teruggevonden juli 2022.
Zoals structuurtje op 25/07/2022 eerste keer werd gezien. |
